Εκμεταλλευόμενοι την αργία της 28ης Οκτωβρίου κλέβουμε κάποιες μέρες από την καθημερινότητά μας για να βρεθούμε στη περιοχή των Μετεώρων και στα βουνά της νότιας Πίνδου. Είναι οι μέρες αυτές που ακριβώς βοηθάνε τις άλλες μέρες, τις «καθημερινές», να κυλίσουν καλύτερα. Το πρόγραμμα περιελάμβανε πεζοπορία και αναρρίχηση στα Μετέωρα αλλά και ανάβαση σε κάποιες από τις κορυφές της Νότιας Πίνδου. Οι εικόνες που ακολουθούν αφορούν ακριβώς αυτό το δεύτερο κομμάτι.

Το αρχικό πλάνο ήταν ανάβαση από το Δροσοχώρι στη κορυφή Αυγό (2146μ), στη συνέχεια διάσχιση της εντυπωσιακής κορυφογραμμής εως τις κορυφές Όρνιο και Μαρόσα και από εκεί κατάβαση στο Νεραϊδοχώρι. Όμως οι καιρικές συνθήκες δεν επέτρεψαν την πραγματοποίηση αυτής της διαδρομής.

Αντί αυτού η πορεία ξεκίνησε από τον δασικό δρόμο ψηλά πάνω από το Νεραϊδοχώρι. Με μόνο οδηγό, λόγω της πυκνής ομίχλης, το gps και το χάρτη της Ανάβασης που αυτό περιείχε, προχωρήσαμε με κατεύθυνση την κορυφογραμμή. Σε περίπου μία ώρα συναντήσαμε το πρώτο χιόνι. Ήταν το πρώτο χιόνι στο βουνό αλλά και το πρώτο χιόνι για το χειμώνα που έχουμε μπροστά μας. Και σαν να ήταν προσχεδιασμένο ο χάρτης στο gps έγραφε: «χιόνι 1». Και βέβαια είχαμε ακόμη μια πρωτιά. Για κάποια από τα μέλη της ομάδας εδώ ακριβώς είναι η πρώτη τους φορά που θα περπατούσαν σε χιόνι.

Όσο ανεβαίναμε το χιόνι γινόταν περισσότερο χωρίς ωστόσο να φτάσει να καλύψει πλήρως το έδαφος που βρίσκονταν από κάτω. Ακολουθώντας την πορεία που μας έδειχνε το gps περάσαμε ένα πεδίο με πέτρες και βράχια που είχαν κυλίσει από ψηλά δημιουργώντας μας σοβαρές αμφιβολίες για την ορθότητα της διαδρομής. Ωστόσο μας οδήγησε σωστά στον προορισμό μας. Σύντομα βγήκαμε στην κορυφογραμμή και μετά από λίγο στην κορυφή Μαρόσα (1967μ). Η ομίχλη, πυκνή, περιόριζε την ορατότητα στο ελάχιστο. Δημιουργούσε όμως μια απόκοσμή αίσθηση και ένα δέος που σε αποζημίωνε εν μέρει για αυτά που σου έκρυβε. Έβλεπες ακριβώς τον γκρεμό στο πλάι σου να χάνεται, λόγο της ομίχλης, σε ένα απύθμενο κενό.

Η ανάβαση συνεχίστηκε με μεγαλύτερη κλίση έως το τριγωνομετρικό σημείο στην κορυφή Όρνιο (2021μ) όπου ήταν και ο προορισμός μας για σήμερα. Ακριβώς βόρεια, 20 μέτρα ψηλότερα σε απόσταση περίπου 200 μέτρων βρισκόταν το εντυπωσιακότερο σημείο αυτού του ορεινού συγκροτήματος: μια βράχινη έξαρση που η ανάβασή της θέλει και λίγο σκαρφάλωμα σε μια στενή απόκρημνη κόψη. Πρόκειται για το ψηλότερο σημείο της κορυφής Όρνιο (2044μ) που δεν καταφέραμε να δούμε λόγω καιρού. (στις φωτογραφίες που ακολουθούν περιλαμβάνονται 2 εικόνες του σημείου αυτού επιλεγμένες από το διαδίκτυο)